Afscheid van Dico Bac
Eind maart nam Dico Bac afscheid van de gemeenteraad. De fractievoorzitter van de ChristenUnie/SGP-fractie zette zich vier volle jaren enthousiast in. Na vier jaar kwam, eerder dan gedacht, het moment van afscheid. Jan Willem Schuurman sprak hem toe in de laatste raadsvergadering van de oude gemeenteraad.
Vanavond - dames en heren - is een historisch moment. Voor het eerst in de rijke geschiedenis van Zuidplas, geen Bac meer in de gemeenteraad.
Of dat lang gaat duren is overigens maar de vraag. De volgende Bac was al kinderburgemeester, is lid van de jongerenraad en viert - bij leven en welzijn - zijn 18e verjaardag voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Kan niet missen, toch Jeroen?
Terug naar jou Dico en terug naar het moment waarop wij elkaar (voor zover ik me kan herinneren) voor het eerst ontmoetten. Terug naar 2012, toen de Commissie Ruimte uren, avonden lang sprak over het bestemmingsplan “Tweemanspolder en polder de Wilde Venen”.
In die polder zelf werd ondertussen ook druk gepolderd. Met Dico - toen nog geen raadslid, maar gewoon ondernemer - als één van de of misschien wel dé drijvende krachten. Dico zocht én vond een oplossing die door alle belanghebbenden werd gedragen. Een oplossing die dan ook over werd genomen door de toenmalige gemeenteraad.
Dico, door jouw inspanningen om perspectief te bieden aan de ondernemers én recht te doen aan de belangen van omwonenden was je voor mij een voorbeeld. Een voorbeeld bleef je toen we twee jaar later samen in de raad kwamen. Complimenten voor de manier waarop je het fractievoorzitterschap hebt ingevuld. Goed ingevoerd, zowel binnen als buiten de fractie een echte verbinder. En ook nu bleek je grote maatschappelijke betrokkenheid. Ik hoef daarvoor alleen maar te verwijzen naar je motie over Hartveilig Wonen.
Toen ik nadacht over kernwoorden om je te typeren gingen mijn gedachten al snel naar een aantal woorden uit een voor ons bekend rijtje: “Liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.“ Inderdaad. De vrucht van de Geest. Ik heb even getwijfeld of ik dat hier zou noemen. Toch doe ik het. Want de vrucht van de Geest komt mee met een leven in gelovige afhankelijkheid van God. En dat typeert jou nog wel het meest, ook toen Annemieke ernstig ziek bleek, en een periode van opereren, chemo’s en bestralingen volgde.
Voor jou betekende dat geen nieuwe periode als raadslid, maar alle aandacht naar het gezin. We zullen je missen, maar beseffen ook dat dit voor jou de enige juiste keuze is. We wensen jou, Annemieke en jullie kinderen dan ook Gods liefdevolle nabijheid toe!
